In de rubriek ‘De vele gezichten’ laten we de vele gezichten van werken bij Proteion zien. Want geen dag is hetzelfde. En dat komt door die kleine dingen die elke dag gewoon bijzonder maken. Anouk Janssen neemt ons mee in haar afwisselende werkweek.

Al ruim vijf jaar is Anouk een onmisbare schakel op de revalidatieafdeling van Proteion. Als verpleegkundige ondersteunt ze revalidanten met algemene dagelijkse verrichtingen, begeleidt ze artsenvisites en houdt ze zich bezig met opnames, multidisciplinaire overleggen en voortgangsgesprekken. Maar ook tussentijdse gesprekken met revalidanten zelf behoren tot haar werkzaamheden. Gesprekken over iemands welzijn, perspectief op het revalidatieproces of de voortgang ten aanzien van de revalidatiedoelen. Bovendien is Anouk ook actief als planner van de behandelaren op de revalidatieafdeling. Tot slot is zij aandachtsvelder van de MIC-commissie binnen de afdeling. Een afwisselende baan met diverse werkzaamheden. Dit maakt haar werk zo leuk. Anouk vertelt je er meer over.

Met trots de week beginnen

“Op maandag betreedt een nieuwe revalidant de revalidatieafdeling. Het vooruitzicht op zelfstandig lopen werd door het ziekenhuis als niet haalbaar beschouwd. Ondanks dat de revalidant eerder met een hulpmiddel liep, keerde hij terug voor ambulante revalidatie en zette vastberaden de therapie voort. Vandaag liep de revalidant zonder enig loophulpmiddel een stukje over de gang. Met doorzettingsvermogen en gerichte therapie heeft de revalidant het ogenschijnlijk onmogelijke bereikt. Dit illustreert wat werken bij Proteion zo bijzonder maakt: een trotse revalidant én verpleging die samen doelen bereiken. Dit maakt het revalidatieproces bijzonder.”

Een gedeelde passie zorgt verbinding op dinsdag

“Dinsdag staat in het teken van gedeelde passies. In mijn werk heb ik vaak gesprekken met revalidanten. Deze gaan niet alleen over zorgaspecten, maar ook over het dagelijks leven. Eén revalidant en ik hebben een gedeelde passie, namelijk hardlopen. Dit zorgt voor verbinding en leuke gespreksstof! De revalidant heeft al 100 halve marathons en 5 marathons gelopen. Zijn droom is het lopen van de marathon in Berlijn. Toevallig had ik net de halve marathon in Eindhoven gelopen. Hij was al op de hoogte van mijn eindtijd voordat ik hemzelf had gesproken. Samen hebben wij mijn wedstrijd geëvalueerd. En zoals beloofd, heb ik hem mijn medaille laten zien.”

Samen lachen op woensdag

“Een alledaagse bezigheid zorgt vandaag voor een onverwacht grappig moment. Samen met een revalidant zit ik buiten op een bankje. Opeens ontdekt zij een “heuvel” in de verte. Dit is een misverstand dat verandert in een komisch moment. De “heuvel” komt namelijk dichterbij en blijkt een meneer te zijn. De revalidant reageert en zegt: “Oh, dat is een meneer. Hij is wel de moeite waard om een beschuitje mee te eten.” Allebei moesten we lachen. Dit vrolijkten ons beiden op. Een bijzonder moment om samen met een revalidant te beleven.”

Extra motivatie op donderdag

“Vandaag heb ik een gesprek met een revalidant die aan het revalideren is. De revalidant heeft zelf proactief revalidatiedoelen opgesteld, omdat hij graag naar huis wil. Ik vind het mooi om te zien dat de revalidant zelf deadlines toekent aan de doelen die wij eerder samen hebben opgesteld. Uiteraard werken wij altijd samen met revalidanten naar een ontslagdatum toe, maar dit initiatief laat zien dat de revalidant extra gemotiveerd is. Dit kan bijdragen aan het versnellen van het proces.”

Terugblik op vrijdag

“Op vrijdag sta ik stil bij het meest voldoening gevende aspect van mijn werk, namelijk vooruitgang zien bij revalidanten in het bereiken van hun revalidatiedoelen. Niets is onmogelijk. Dat blijkt ook na deze week weer. Als bij een opname blijkt dat vrijwel niks meer lukt en de revalidant twijfelt aan een terugkeer naar huis, omdat lopen bijvoorbeeld niet meer gaat dan is het heel waardevol om doelen wel haalbaar te maken. Door gesprekken, empathie, begrip en gezamenlijke oefeningen met de verpleging, naasten of behandelaren kan dit mogelijk zijn. Door de samenwerking met de behandelaren zien we snel de knelpunten en zorgen we gezamenlijk dat de doelen behaald worden. Door de kleine stappen ontstaat vooruitgang, en het doel om zelfstandig te lopen en naar huis terug te keren, komt plotseling dichterbij. Het zijn waardevolle momenten om samen met de revalidant en/of naasten te ervaren. Dat maakt mijn werk gewoon bijzonder.”

Word jij mijn collega?
Jij. Met alles dat je bent en in je hebt. Zorgmedewerker, vriend(in), enthousiasteling, sociaal persoon. Het zijn die vele gezichten waarnaar wij op zoek zijn. Daarmee maken jij en wij samen elke dag gewoon bijzonder. Met elkaar, voor onze cliënten. Bekijk alle vacatures op www.welkombijproteion.nl/vacatures.